14 Ιουλ 2010

Σιγά σιγά πέφτουν οι τίτλοι

Μια   εντυπωσιακή  ψηλή  κυρία , μια  εξ ίσου  εντυπωσιακή  ψηλή  κυρία , ένα  πιτσιρίκι  , ψωνίζανε  στην  Κεντρική  Αγορά . Με  μακριά  φορέματα  λαϊκής , μέχρι τον αστράγαλο . Μετά  ήρθε ένα  αυτοκινητάκι , μπήκανε  μέσα , φύγανε .

Ωραίες  εικόνες .

Αλλά  εσύ  ήσουνα  μαλάκας  Αντρέα  μου που  δεν είπες  τη  χαμογελαστή  σου  καλημέρα , αλλά  αντίθετα   το 'σκασες  σαν να  βλέπες  φαντάσματα .

Από την Κόλαση  του Δάντη .

Και  μετά  έστελνες  μηνυματάκια .

Κι  όμως , ήτανε  μια  λύτρωση .

Κάπου  τελειώνει μια  πορεία , κάπου  ξεθωριάζει  η  ιστορία . Το σήριαλ  είχε  αρχή  και πολλά  επεισόδια . Περιμένω  μαζί σας  να  δω  το τέλος .

Είμαι  περίεργος .

2 σχόλια:

Vitsi είπε...

Αυτό το τέλος περιμένουμε όλοι, για όλους μας, Από τη κόλαση του Δάντη. Και όπως λέει και ένας φίλος. "Άντε να κάνουμε παιδιά, να τα μεγαλώσουμε, να τα σπουδάσουμε, να ψοφήσουμε να ησυχάσουμε"

PURANGER είπε...

Δυστυχώς
Δεν είμαι εγώ ο σεναριογράφος του σήριαλ της ζωής μου . Είμαι ο πρωταγωνιστής και ο αφηγητής .

Είπα ότι διαισθάνομαι ότι το τέλος φτάνει , δεν είμαι σίγουρος . Τα γράμματα πέφουνε , αλλά η χοντρή κυρία δεν τραγούδησε ακόμα .

Είναι μερικά πράγματα που πρέπει να γίνουν . Κάποια που πρέπει να γραφούν .

Περιμένω και τίθεμαι στη διάθεση των εξελίξεων .