7 Ιουλ 2010

ΒΡΟΧΑ ΠΑΡΤΥ 2 Αποσπάσματα από έρωτες Επεισόδιον 3ον

Αντιμεθαύριο  μετά  από  μια  βδομάδα , 3  ώρες  , 36  λεπτά , και 26  δευτερόλεπτα  αφού  είχε  γράψει  το  τελευταίο  κεφάλαιο  των  απομνημονευμάτων  του  , ήτο  νυξ . Τέσσερις  παρά  τέταρτο  και  κάτι  ψηλά . Ήτο λίγο βραχνός , γιατί τον είχε  χτυπήσει  το ρεύμα  στο νεφρί , και  ας  ήταν Ιούλιος ( πουτάνα ηλικία ) τον τρώγανε  και  κάτι ψιλό αιμορροΐδες   και  πετάχτηκε  από  το κρεβάτι  του . Είχε  τα  νεύρα  του , συνέβαλε σε  αυτό  και  το τσούξιμο από τις  αιμορροΐδες  που  τον είχανε  τελείως  ζοχαδιάσει . Έπιασε  λίγο  τη  νέγκρα  του  που  είχε  αγοράσει για  να  αναπτύξει  το μεγάλο ταλέντο,  που  δεν είχε  , στην  κιθαροπαικτική , τουλάχιστον  είχε  καλό όργανο. Ούτε  εκεί βρήκε  παρηγοριά  , φοβήθηκε  και λίγο  να  γρατζουνάει  τη  κιθάρα  χαράματα , μη  του  φέρουνε  κάνα  καρακόλι , διότι  ο  καιρός  ήτο αίθριος  και  τα  παράθυρα  ανεωγμένα , αφού  βρόχα  δεν έπιπτε  ούτε  στρέι θρου  ουδέ  ραίτ θρου .
Σκέφτηκε  λοιπόν  να  κάνει  ένα  μεγάλο δώρο  στην  Αθρωπότητα  , και  να  συνεχίσει  τα  απομνημονεύματά  του , έβαλε  ένα  μεταξωτό  μαξιλαράκι  στην καρέκλα , έβαλε  ένα  Τζόνυ Μπλε  που  του  χε  φέρει  ο Γιώργος  στα  γενέθλια  του , άναψε  και  ένα  τσιγαράκι  ( κιγκ σάιζ ) , ξεκαπάκωσε  τη  μπεκατσομύτα  τη  Μοντ Μπλαν και  ατένιζε  το λευκό χαρτί  , σκεπτόμενος  και  πάλι μια  νύχτα  καλοκαιρινή  , που  η  ζεστή  βρόχα  έπιπτε  στρέιτ  θρου .
Ήτανε  να πούμε  όπως  είπαμε  εντός  του  κωλόμπαρου  , και  του  την  είχε  πέσει  η  ψηλή  η  μυστήρια  η  σοκολάτα  με  την αφάνα , ένεκα  της  παλαιάς  γνωριμίας , και  του  πάλαι ποτέ  έρωτος  να  πούμε . Φόραγε  ένα  στρινγκ τίποτας , και  από  πάνω  κάτι  σουτιέν  υπερενισχυμένα  διότι  εκεί  πάσχαμε . Εκείνος  τη  θερμομετρούσε  από μπρος  και από πίσω , ενώ  εκείνη  τούλεγε  πόσο τον  ηγάπα  , σπάζοντας  ένα  πολύ  γλυκό  χαμόγελο , μελιστάλαχτο  και  πουτανίστικο . Μετά  από  λίγο  τον  αρώτηξε  να  πάρει  ντρινγκ . Εκείνος   της  απήντηξε  ότι  ντριγκς  πλέον  δεν  κερνάει  , μόνο  πριβέδες  κουρτινάτους  τρατάρει  διότι  το ντριγκ  δημιουργεί  κακές  συνήθειες  και εμότιοναλ κονέκτιονς , και  η  εποχή  είναι  δύσκολη  , κάτι  η  κρίσις  και  κάτι  η  χλιαρή  βρόχα  που  όξω  έπιπτε  στρέιτ   θρου .
Εκείνη  επληγώθη, διότι  ήτο  καλή  δεσποινίς  , με  σπουδάς  εις  το  Πανεπιστήμιο  της  Αμπουτζα , καριέρα  στα  κωλόμπαρα  επαρχίας  και διδαχτορικά  και  καβαλιεράτα  στα  περίχωρα  της  Συγγρού , και  δεν ήτο όπως  οι άλλες . Ήτο  αιστηματίας , και ήρθε  ως φίλος  που  τον ηγάπα  να  του  κάνει παρέα  , διότι  ήτο  μόνος  του  και  μελαγχολικός  τούτη  τη  νύχτα  που  η  βρόχα  είχε  κόψει   αν  και  ψιλοέπιπτε  ράιτ  θρου .
Αυτός  της  είπε  ότι   είχε  όρεξη  για   μπριζολίτσα , διότι  ο  έρως  του  έπιπτε  βαρύς  στο  στομάχι  και  του  δημιουργούσε  αερισμό  και  πρήξιμο  μεταξύ  αφαλού  και γονάτων εμπροσθεν ,  και  ήτο  απηγορευμένος  από  τον Γιατρό , όχι  εκείνονα  που  γαμούσε τη  Φατίμα , τον Φρέσκο που  είχε  και Διδαχτορικό από το Τύμπιγκεν . Έλα  μαι λοβ  , του  είπε  τότενες  εκείνη , δεν  θα  με  γκαμήσεις  ντράι . Εκείνος  επειδή  δεν  του  ήρεσε  και  το ντράι μαρτίνι  αλλά  μόνο  το  ουίσκι βόμπα  , το καζανιαστό  , από  τα  Πετράλωνα , συγκατένευσε  και  διέταξε  τον  περιποιητή  να  φέρει  ένα  νεράκι , οπότε  και  εκείνος  έφερε  ένα  ούρσους  , με  βοντκα και σόντα ( βυσινάδα , μανόγαλο , και  παραθείο για  τον  αφρό ) , και  που  χωρέσανε  τόσα  πράματα  σε  μισό ποτήρι κολωνάτο του  κρασού , άμα  δεν κάψει τα  στέμφυλα  η  βρόχα  που  τσούρου τσούρου  έπιπτε  στρέιτ  θρου .
Γκεια  μας , του  ας  , του  είπε . Και  τσουγκρίξανε . Και  ήτο  βέρι βέρι   ευκαριστημένη . Διότι  ντεν  είχε  κάνει  ακόμα  σεφτέ . Και  του  δωσε  να  κρατήσει  το τσαντί που  το άνοιξε  για να  τον πείσει . Ενώ  αυτός  στην  μπροστινή  τσεπούλα  , ψηλάφισε  κάτι  σαν  στρογγυλό  πλαστικό  τυλιγμένο  σε  αλουμινόχαρτο . Εκείνος  της  ξανάπε  για  το  πριβέ   αλλά  εκείνη  του  πε  ότι εκείνη  δεν  κάνει  τέτοια , και  ντεν  έχει  και  μπλαστικ , ούτε  πίνει  ούζα  με  κυρίους  με  το φιλαράκι  της  το  ζουμπουρλούδικο , όπως  τηνε  κατηγοράνε  οι μποτάνες  που  του  γκλείφουνε  το μπουλί  απέναντις . Και  επειδής  έτυχε  να  του  κάνει  μια  φορά  μπριζολοπριβέ  του  πληηηήηζ  χιμ  , δεν σημαίνει  ότι  το  κάνει μπηκος  είναι κακό  για  το τζόμπ  της . Και  εν πάση  περιπτώσει  εκείνος  είναι  εξ βόυφριεντ  και  ντεν  πρέπει  ασκ φορ  τέτοια , γκιατί μαζί του  είναι σάυ . Και  όξω  η  βρόχα  πίπτει  ράιτ  θρου .
Εκείνος  έβλεπε  ότι   κατάστασις  συνεχιζόταν , και  έβαινε  προς  ποτοθεραπεία  , που την  είχε  απαγορέψει ο ντόχτορ , και  θα  ήμασταν  για  φάπα  υπερηχητική . Έκανε  ντρίμπλα και   έριξε  κάθετη  μπαλιά  στον  κενό χώρο  μπάκε  τη  μαζώξει  ο  Φορλάν  να  να  βάλει γκολ . Και  όπως  του χανε  πει  κάτι φίλοι  παντογνώστηδες ,  μωρφοτήρια  κωλομπαρίστες , που  τονε   διδάσκουνε  πολλά  και όμορφα  πράματα , διότι    εκείνος  ήτο ολίγον  μπίτις  , που  λέει  ο οξαποδώ  κι αλάργα , και  δεν  κατείχε  πράμα  .Και  είχε  και ευγενή  απώτερο σκοπό .  Διότι  ή  θα  έκοβε  ο αμυντικός  με  τάκλιν ,  και έτσι   θα  την κοπάναγε  η   ηθικιά  και  τιμία  τσοκολάτα  καρνέισον και  θα  γλιτώνανε  τα  δίδυμα του  από  τον  τυμπανισμό  , ή που  θα  μπαινε  το  τόπι στο πλεκτό ,  και  θα   απέφευγε  το γδάρσιμο , τρώγοντας  και  το μπριζολίκι του με  την ησυχία  του   , σε  πλησιόχωρο  επταώροφο χοτέλι , όπισθεν  του  οικοδομήματος  ιδιοκτησίας  του αείμνηστου Τέλη , που  σου  ισιώνουνε  τα  υδραυλικά . Και  συνήθως   μετά  από το ίσιωμα έμπροσθεν ξενοδοχείου  , ανταμώνεις  και την ειμαρμένη , ενώ  οι συγγενήδες  κλαίνε  και η  βρόχα  πίπτει στρέιτ  θρου .
Εκείνος  την  αρώτηξε  αν  μπορεί  να  κάνει  κουμάντο  και  να  σκολάσει . Αυτή  δεν έφευγε  διότι  ήτο καλό κορίτσι  και  σοβαρόν  και  θα  κινδύνευ  το τζομπ της , άσε  που  θα  τηνε σχολιάζανε, αρνητικώς  οι ρέστες  αρσακειάδες  του  καταστήματος  , που  είναι κάτι  κουσκουσιάρες  οι καριόλες, τύφλα  να΄χει  ο Παπαγιάννης  στο  έξτρα  Τσάνελε . Δεν  είχε  κάνει  και  μεροκάματο  και  πως  να  φύγει . Άσε  που  δεν  έφευγε  ποτές  και  προ  της  τετάρτης  πρωινής ( και μόνο  με  εγγυημένη  φορτωτική  , αλλά  αυτό δεν τόπε , διότι  το τσαρδί της ήτο  στου  διαόλου  τη  μάνα , και περίμενε  να  πάει  έξι το πρωί , να  ψήσει  το μπόση  να  της  δώκει  κανα  κοσάρι για  ταξί , και  να  πάρει το λωφορείο , διότι 19 γιούρος  δεν είναι  αμελητέα  ποσότης ) . Δηλαδή  η  κατάστασις  ήτο  στριμοκωλέισιον  και συναχωμένη . Καλά  να σου το κάμω  μωρή  το μεροκάματο  και  άμα  είναι  φεύγουμε  κατά  τις 3 , πόσο  είναι  15  καρτόνια ?  (κάνοντας  την  κίνηση  να  παραγγείλει ένα  οχτάρι).  Αλλιώς  μένεις  εδώ  και  εγώ  την πουλεύω  να  πάω  καλιά  μου  , διότι  όξω  ο καιρός  χαλάει και εντός  ολίγου  θα  γαμιέται ο Δίας  στα  μπουμπουνητά  και  η  βρόχα  θα  πίπτει ράιτ  θρου .
Τη  στιγμή αυτή  μάγια  θα  γενήκανε  και  εκείνος  ένιωσε  ότι  μάλλον   θα  φύσηξε  πουνέντης  και  διελύθη  η  σοροκάδα , διότι  το  τοπίο άλλαξε  και  η  έτσι  παράτησε  το σέρτικο το χιτζάζι και το ριξε  στο σι μπεμόλ . Ω μάι γκοντ , σουήτ  λορντ  τζεζους  , χουατ  α τεριβλ γουάιστ  οφ  μόνεϋ ! Εγκώ  μαι λοβ  σε  βλέπω  ως  βόυφριεντ  και όχι ως  πελάτη και  άμα  θέτε  να  ξοδεύετε  τα  γιουράκια  σας  , γιατί να  τα  ξοδέψετε  επαέ  και  να  μη  μου  τα  δώκετε  αουτσάιντ , και να  φύγουμε  σε  10 λεφτά . Ναι  είπε  εκείνος  , αλλά  όξω  θα  πάρεις  το 40% που  θα ' παιρνες  από τις  κάρτες . Κάντο  μωρέ  ένα  κατοστάρικο και μην είσαι τσίπης  που  είσαι  αξιοπρεπής  και σοβαρός  νέος , και ομορφούλης και  χάιδεψε  με  λιγάκι  που  με  ανάβεις  και  με  εξιτάρεις  να  εκεί μωρό μου  στο ( ------ακατάλληλον ---- )  και ..... και ...  και  άμα  θες  να  σου κάνω  σιμπούκι  χωρίς  πλάστικ , να γκαμήσεις  νο  γκαμπότα  μουνί  μου  και κύσεις  στο γκώλο μου  που  είναι  βέρτζιν  , εκτός  από  15  φορές  που  τον  έχω  δώκει  σε εσένα ( και 750 σε  πακιστάνι , αλμπανιαν , εξετερά εξετερά  , και μάλλον και γκουιδάουτ μπλάστικ γιατί κάνουνε  και θρη γιούρος  το πακέτο ) . Να  φύγκεις πρώτος  του  είπε  και  θα  περιμένεις  παρακάτου να  μη  γίνομεν  αντιληπτοί από την εργοδοσία   , γιατί εγώ  θα  πω  ότι με έπιασε  κόψιμο  και  θα  χεστώ  στους  καναπέδες  για  να φύγω , έχω  και μάι  περιοντ ( φιφτίνθ τάιμ δατ μονθ) . Δεν θα  αργκήσω , είναι  και καλός  ο καιρός  όξω , στο αμάξι θα  είσαι , δεν  είναι  και  υγρασία  να  πίπτει  η  βρόχα  στρέιτ  θρου .
Τεσπα εκείνος τακτοποίησε το  ταρίφα - μπιλ , των 25 έουρος  ( που΄σαι  μικροπρίγκηπα  που  μας  έμαθες  την  οικονομία ) . Αυτός  είναι  για  Υπουργός  των Οικονομικών  , όχι  ο ξυνός  ο γυαλάκιας  Γιώργο  μου  που  με  τα  συστήματά  του  για  να  μαζέψουμε  5  γιούρος   έχει κόστος  4.92 .
Αφήστε  λέει  ο  περιποιητής  και κάτι  για  το σέρβις , (ποιο σέρβις  μωρή τσουτσού , που  κάναμε  25  γιούργια  λογαριασμό Αλβανίας λες  και  σκίστηκες  να  μας  τρατέρνεις , τεσπά ( και  αυτό  μικροπριγκηπικό είναι ) πάρε  ρε  και 2 γιούρος  γιατί  είμεθα  κιμπάρηδες   . Και  οδήγησε  την αρχοντική  του  προσωπικότητα   προς  την έξοδο  , να  ξεπαρκάρει  το  τού τού , επάνω  στο  οποίο  είχε  καθίσει  ένας  αγριοτράβελος  σαν τον  Γκιουλέκα  με  μπεμπι ντολ . Καθώς  διάβαινε  την  έξοδο  τρακέρνει ένα  γλειώδη  υπερήλικα , που  υπηρετούσε  προ ετών στα κεντρικά  και τώρα  τον είχανε μεταθέσει , που  τον  θυμότανε , τσίμπησε  το 10ρικάκι , και  τουπε  με  εδαφιαία  υπόκλιση  ότι  τον ευχαριστούσε  κλείνοντας  το μάτι , ενώ  ο αέρας  κόλαγε  γιατί είχε  ξαστερώσει και η  βρόχα  δεν  έπιπτε  στρέιτ θρου
Το αιφνίδιο  τιπάρισμα  είχε  και  το ευεργετικό αποτέλεσμα  του  αφού   , εν τω  μεταξύ ,  ένας  τυπάς  με  ένα  μερτσεντικό φόρτωσε  τον Γικουλέκα , και  τον πήγε  να  του  γυαλίσει  τη  μπετούγια  προφανώς . Οπότε  εκείνος ξεπάρκαρε  και  στήθηκε   παρακάτου  να  περιμένει   , με τα  φώτα  σβηστά  Τσεϊμσμοντίστικα  , και  με  ένα  εύλογο  φόβο  μην  πάθει  τα  χαΐρια  του  Βιτσάκου  και  του γράφουνε  μετά  ποιηματάκια , ένα  βράδυ  που  είχε  αρχίσει να  ψυχραίνει , αλλά  ο καιρός  κρατούσε  και  δεν  θα  έπιπτε  με  τίποτις  η  βρόχα  ράιτ  θρου .
Αίφνης  μετά  12  λεπτά  και 32  δεύτερα , έχει  και  χρονόμετρο  το ταγκ χόγιερ  , εμφανίζεται η  έτσι , με  τα  πολιτικά  της (μπλούζα  λαϊκής  - τζην μαϊμού καβάλι - σαγιονάρα απο το περίφτερο -τσαντα Γκούστι απ΄όξω  από την ΑΣΟΕ ), χαμογελαστή  και  τσαχπινογαργαλιάρα . Επιβιβάζεται  και κάνει  την αρώτηξη  που  υπάγομεν . Για  Παγκράτι   της  λέγει εκείνος , οδός Φωκιανού . Άσε  μωρέ  μακριά  είναι  , πάμε  εδώ  παρακάτου  που  σε  2  τετράγωνα  μου χουνε  πει ότι  είναι ένα  χοτέλ  με  πολλά  πατώματα καθαρό  και  αξιοπρεπές  με  υπόγειο γκαράζι  και όλα  τα  κομφόρ , εγώ  βέβαια  δεν το ξέρω  γιατί δεν επισκέπτομαι κυρίους  στα  χοτέλια , αλλά που  να  τρέχουμε  στα  Παγκράτια  τώρα , άσε  που  μπορεί  να  χαλάσει ο καιρός  και  η  βρόχα  να  πίπτει  στρέιτ  θρου .

Το  κακό  ήτο  ότι  μάλλον  είχε  κάνει προηγουμένως  κανα  2  πριβέδες , γιατί  το  άνθος  της  ήτο ορθάνοιχτο , κάτι  σαν  την  κολυμβήθρα  του  Σιλωάμ , και  της  είπε  να  ανοίξει  την  κεκρόπορτα  διότι  δουλειά  δεν γίνεται αλλιώς  . Εκείνη  τσίνισε  γιατί εκείνος  είχε  μπιγκ μπουτσος , αλλά  προ  του  κινδύνου  να  απολέσει το χαντρεντ γιούρος , και να  πλερώσει  και  ντουεντι  φορ  νταξι , είπε  ναι  , Όλα  γκίνανε  θρη  τάιμς  με  μπλάστικ , να γιατί εκείνος , αν και ήτο τολμηρός  δεν ήθελε  να  παρασημοφορηθεί  στο πεδίο της  τιμής  με  μήκυτες  τουλάχιστον , και να  αμολείβει το μπιγκ μπούτσος  με  νταχταρίν κανα  τρίμηνο . Ενώ  το δωμάτιο  προς  τα  όξω είχε  ηχομόνωσις ( προς  τα  μέσα  ήξερες  πότε  έχυνε  ο καρντάσης  3  πατώματα  παραπάνω )    και  δεν  ακουγόταν  αν  έπιπτε  βρόχα .
Για  τα  αποδέλοιπα  να  μην  αρωτάτε  διότι είναι  ντροπής  πράματα  και  δεν είναι πρέπον  να  τα  λέμε  και  να  εκθέτουμε  αθώα  πλάσματα , που  η  κατάρα  της ζωής  , η  άτιμη  κενωνία , ο αλκοολικός  πατέρας , η  άτιμη  ξενητιά  , το  ανάπηρο παιδάκι , ο  ανεπρόκοπος  πρώην σύζυγος , ο πρεζάκιας  αδερφός   , η  τρελή  μάνα  και  ο χαρτοπαίχτης  προαγωγός  τις  αναγκάζουν να  κυλιούνται  εις  το βούρκο και να  μη  μη  βρίσκουνε  ησυχία  κάτι νύχτες  που  η  βρόχα  πίπτει  ράιτ  θρου .
Ώρα   7.30  το πρωί , εκείνη  κουράστηκε , πήγε  να κλάσει και παρά  λίγο να  κατεβάσει  ότι είχε  φάει  2  μέρες  πριν , και του  είπε  του  στοπ , είχε  γίνει και  το κωλοτρυπιδάκι  της  σαν πεντακοσάρικο μεταλλικό .  Οπότε  εκείνος  την έστειλε  για  ντουσάκι  , και  παρήγγειλε  στην υποδοχή  ταξάκι  . Η  έτσι  μέχρι να  αριβάρει  ο ταρίφας , του  είπε  ότι  τον αγκαπά  πουλύ  πουλύ , κράιγκ εβερυ  ντάι φορ  χιμ , νεβερ  ληβ  χερ  αγκαιν,  ση  γουίλ κορεκτ , μπη νάις γκιρλ , τσέηντζ , και  ντώσε  και είκοσι γιούρος  γκια  τάξι  γκιατί  παίνινιγκ  και  ο χας   της  . Η πρώην  παρθένος , τσούρνεψε  το κοσαράκι ,  επιβιβάστηκε  στο αγοραίο  όχημα  που  είχε   στο μεταξύ  καταφτάσει  και  πήγε  στο τσαρδί  της  .Εκείνος  κατέβηκε  στο γκαράζ  άνοιξε  το πορ μπαγκάζι ,έβγαλε  τη  μάυρη  κουστουμιέρα ,  με   τα  σέα  του  κομπλέ  όλα ,   ( οδοντόβουρτσα  , ξυριστικά , μπλέιζερ , καθαρό ποκάμισο και  μπενταντίν )  διότι  το  μέλλον  είναι  άδηλον  και  ουδείς  γνωρίζει που  σε  βρίσκει το ξημέρωμα  , έκανε  το ντουσάκι του με  αντισηπτικό σαπούνι , αμολείφτηκε  όλος  με  διάλυμα  τρία  μέρη  νερό ένα μέρος  μπενταντίν , ξαναπλύθηκε  με  το σαπούνι το γιάρντλεϋς , ξυρίστηκε , έβαλε  τα  πρωινά  και  κατέβηκε στο κέντρο  για μπουγάτσα . Ο καιρός  έφτιαξε  και  η  βρόχα  ουδόλως  επέπεσε.
Καθώς  οδηγούσε  το κάρο του  προς  το κέντρο  εσκέπτετο  , ότι  εν  τέλει  όλα  είναι υποκειμένικά ,αφού  η κατάλληλες  κουβέντες  γεννούν λεπτά  αιστήματα  και  το τεμμάχιον έρχεται τρέχοντα , σαν τον  Κεντέρη , αλλιώς γαμιέται  ο Ανανίας  , και  τρέχεις  με  τον κώλο  φιλιστρίνι νυχτιάτικο  σε  παγωμένες  ρουγες  και δεν πίπτει  βρόχα  , αλλά  τυφώνας  σαν  αυτούς  που  χτυπάνε  το Νιου Όρλεανς
Καλημέρα  Σας .
Ρ.

ΥΓ
Η  ιστορία  είναι  όλως  φανταστική , ουδεμία  σχέση  έχει με  πρόσωπα  και πράγματα . Αφού  αυτά  τα  πράγματα  δεν γίνονται . Είναι όλα  προϊόντα  της  οργιώδους , καλπάζουσας και  ανώμαλης  φαντασίας  του  φίλου  μου  του  Αντρέα  και καμιά  σχέση  δεν έχουν  με  την πραγματικότητα . Τυχόν ομοιότητες  είναι όλως  συμπτωματικές .

Τέλος  πάντων . Η  κατάληξη  της  άνω  βλακώδους  φανταστικής  ιστορίας  , μπορεί  και  να  μην  είναι  και  ακριβώς  έτσι  διότι  την  επόμενη  εβδομάδα  έρχεται  το  πάρτυ θρη , με  το τέλος  της  ανωτέρω  παραμύθας  ( προς  ώρας )
ο ίδιος

1 σχόλιο:

Vitsi είπε...

Χμμμμ.... οκ. Καταλαβαίνω. Πάντα η καλοκαιρνή βροχή δημιουργεί ένα μελαγχολικό mood το οποίο συνεπέρνει όλους. Δε ξέρω γιατί αλλά ίσως οι μοναχικοί άνθρωποι είναι αυτοί που μπορούν αν ζήσουν πλέον με αναμνήσεις διότι οι σε αντίθετη περίπτωσει δε προλαβαίνεις να σκεφτείς τίποτα και έτσι οι γλυκιές αναμνήσεις σε αφήνουν από μόνες τους. Δε ξέρω τι είναι καλύτερο, το να μπορείς να αναπολείς ή να μη προλαβαίνεις ούτε να κλάσεις. Το μόνο σίγουρο είναι τη μελαγχολία του παρελθόντος αν έχεις χρόνο να τη γευτείς είναι ένα συναίσθημα απίστευτο.

Υ.Γ. Ακολουθεί εντός των ημερών προσωπική ιστορία την οποία θα ήθελα αν μπορείς να φιλοξενήσεις στο blog σου. Αποφάσισα ενάμιση χρόνο μετά την απενεργοποίηση του blog μου να σπάσω τη σιωπή και να ληθεί το μυστήριο των αυτοτελών ιστοριών που είχα γράψει οι οποίες όλες ουσιαστικά είναι ένα παζλ πορείας 2 ετών. Απλά περιμένω μια συγκεκριμένη ημερομηνία η οποία αποτελεί την επαίτειο της καταστροφής μου.