Εισαγωγή
Μου αρέσουν οι ρομαντικές ιστορίες από τη νύχτα . Όταν μάλιστα οι ιστορίες αυτές συνδυάζονται και με κάποια ευτράπελα , είναι ό,τι καλύτερο .
Φίλος του ιστολογίου , που για ευνόητους λόγους επιθυμεί να παραμείναι ανώνυμος μου έστειλε αυτή τη συνεργασία . Τη δική του εμπειρία . Τη δική του συμβολή .
Τον ευχαριστούμε πολύ .
Καλοκαίρι, καθημερινή, όμορφη νύχτα με πανσέληνο.
Ο Η. κατεβαίνει οδηγεί προς το κέντρο για να πιει ένα ποτάκι με φίλους στην Χάρητος. Κάποια στιγμή σκάει SMS από την αμαρτία του. "Hey Η. How r u? U dont talk with me anymore?". Είχε υποσχεθεί στον εαυτό του, ότι μετά τον τελευταίο καυγά με την αμαρτία, δεν θα ασχοληθεί άλλο μαζί της.
Καλοκαίρι, καθημερινή, όμορφη νύχτα με πανσέληνο.
Η ώρα πλησίαζε μεσάνυχτα και οι φίλοι σιγά σιγά έφευγαν, εργατικά παιδιά, σοβαρά παιδιά όλοι τους. Ο Η. έμεινε μόνος στο barάκι στην Χάρητος, τελείωσε την μπύρα του, πλήρωσε, πήρε το cabrio και κατηφόρισε στην λεωφόρο της αμαρτίας. Πάρκαρε μακριά από την φωλιά του λύκου, επί της λεωφόρου, μπήκε στην φωλιά, κάθισε στην κλασσική του θέση και σε χρόνο dt η αμαρτία καθόταν δίπλα του. Τα γκαρσόνια ήταν για άλλη μία φορά άκρως εξυπηρετικά. Η αμαρτία, δεν μιλούσε. Κάθισε σταυροπόδι, "ακούμπησε" στον ώμο του και κουνούσε νευρικά το πόδι της. "Να σου πω...έχει πανσέληνο...πάμε για μπάνιο?" την ρώτησε, γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες να δεχτεί ήταν ελάχιστες. "Είσαι τρελός" του απάντησε. "Μπα...απλά ζεσταίνομαι" της είπε. Του ζήτησε να πάνε κάπου μακριά, είχε μπουχτήσει και ήθελε να ξεφύγει. "Φύγε και μιλάμε σε μία ώρα στο σπίτι μου από κάτω" Ο Η. πλήρωσε, και έφυγε από την φωλιά. Βρήκε το αυτοκίνητό του χωρίς πινακίδες και μία ωραιότατη κλήση για παρκάρισμα σε λεωφόρο. "Μα καλά, άλλη δουλειά μεσοβδόμαδα δεν έχουν να κάνουν οι τροχαίοι?" σκέφτηκε. Δεν γαμιέται, ζεσταινόταν και ήθελε οπωσδήποτε να βουτήξει στην θάλασσα.
Καλοκαίρι, καθημερινή, όμορφη νύχτα με πανσέληνο.
Ο Η. με την αμαρτία κατηφορίζουν προς Ναύπλιο. Το cabrio ανοιχτό, μουσική δυνατά. Άδειοι οι δρόμοι, εύκολη διαδρομή. Σύντομα σταματούσαν δίπλα στην θάλασσα. Στον Καραθώνα. Ερημιά, αρχές καλοκαιριού. Ο Η. δεν είχε μαγιό, η αμαρτία πήρε από το σπίτι της, όταν είδε τον Η. να βγάζει και το boxerάκι, ακολούθησε το μοτίβο.
Καλοκαίρι, καθημερινή, όμορφη νύχτα με πανσέληνο.
Ο H. και η αμαρτία του κολυμπούν γυμνοί. Οι αισθήσεις στα κόκκινα. Απόλυτη ησυχία. Ακούγονται μόνο οι αναπνοές τους και ο ήχος της ήρεμης θάλασσας. Μαγικές οι σκιές της νύχτας, ασημένια η θάλασσα από το φεγγάρι, το μακροβούτι σε προκαλεί να μην αναδυθείς ποτέ, φαντάζει γεμάτος διαμάντια ο βυθός υπό το σεληνόφως.
Καλοκαίρι, καθημερινή, όμορφο ξημέρωμα.
Ο H. με την αμαρτία του, μετά από ένα δυνατό breakfast, μία ωραία βόλτα στην πρώην πρωτεύουσα της Ελλάδας και την τυπική αγορά κομπολογιού για ενθύμιο, κατευθύνονται προς Αθήνα. Το cabrio παραμένει ανοιχτό και χωρίς πινακίδες. Η αμαρτία κάθεται topless μέσα στο cabrio. Σκηνές από ταινία. Ο H., νομίζει ότι βλέπει όνειρο.
Καλοκαίρι, καθημερινή, όμορφο ξημέρωμα.
Η αμαρτία νυστάζει, την παίρνει ο ύπνος και παραμένει topless. Ο H. διαλέγει παλαιά εθνική οδό. Θέλει να κρατήσει πολύ ώρα η επιστροφή, θέλει να ζήσει αυτή την στιγμή όσο περισσότερο γίνεται. Κάποια στιγμή συναντάει περιπολικό της τροχαίας. Το cabrio παραμένει χωρίς πινακίδες. Τον σταματάνε. Ο H. σταματάει όσο πιο ήρεμα γίνεται. Δεν θέλει να ξυπνήσει την αμαρτία. Τον πλησιάζει ο τροχαίος, βλέπει την αμαρτία γυμνόστηθη και του λέει:
"Φύγε ρε φίλε...μας δουλεύεις μεσημεριάτικα?"
Καλοκαιρινή, καθημερινή, όμορφο ξημέρωμα.
Ζήτω η ΕΛ.ΑΣ.!
Αναρτήσεις
