Ο VITSI και ο κόσμος του

 

Το   παρακάτω  κείμενο  δεν  είναι  δικό  μου .

Είναι  ένα  fiction  του  φίλου  συναγωνιστή  VITSI  ο  οποίος  τιμά  το blog  με  τη  συνεργασία  του . Τα  γεγονότα  που  περιγράφει   με  τα  δικά  του  χρώματα  είναι  φανταστικά . Σκέφτηκα  και  του  είπα  να  το  ανεβάσει  στο  δικό  του  BLOG  . Μου  είπε  όμως  ότι  με το blog  του  τελείωσε .

Το  ανεβάζω  λοιπόν  εγώ  εδώ    .

Εν  καιρώ  θα  το  σχολιάσω  και  σε  ορισμένα  θέματα  θα  δώσω  διευκρινήσεις !

Θείος  Πουρούλης !

 

Μια βραδιά στο κόσμο το δικό μου Η φωτεινή επιγραφή με τα κόκκινα γνώριμα φώτα, εκεί στην άνοδο της Πειραιώς με περιμένουν να με καλοϋποδεχτούν καθώς παραδίδω τα κλειδιά του αυτοκινήτου, εκεί γύρω στις 5 τα ξημερώματα. Ο πορτιέρης μου ανοίγει τη πόρτα λέγοντας μου "Καλώς το ψηλό" ενώ σίγουρα μονολογούσε από μέσα του "πάλι αυτός ο καμένος εδώ". Το μαγαζί είναι το αγαπημένο μου αυτό το καιρό στις αναζητήσεις μου, κυρίως λόγω της ξεκάθαρης σχέσης και νοοτροπίας που μου περνάει το προσωπικό προς το άτομο μου, σίγουρα λόγω των τεμαχίων που κυκλοφορούνε, αλλά κυρίως διότι ότι θέλω από το μαγαζί θα το πάρω................................... Κάθομαι στο τραπέζι, παραγγέλνω το διπλό και ρίχνω κλεφτές ματιές να κοζάρω τι παίζει. Το team το ίδιο το τελευταία μήνα. Όλες μου οι φίλες ήταν εκεί η Αγάπη, Ναόμι, Εμμανουέλλα, Κορίνα, Τζέσικα, Λάουρα, Βαλέρια, Μόνικα, Ρουσλάνα, κ.τ.λ. Κοζάρω τους ίδιους συναγωνιστές να δίνουν και αυτοί τη δική τους μάχη. Ο Klwnos σε μια γωνία απολαμβάνει prive περιποιήσεις πρώτου βαθμού, ο Mr φορτωτική Α.Ε. Πεταλούδας σε άλλο τραπέζι ψήνει γκομενάκι ανοιχτόχρωμου χρώματος για Πρίαμο μεριά, ο αγέραστος και ακούραστος Pur δίνει μαθήματα ανδρικής και bon vivre συμπεριφοράς στο ανήψι, o Βad Indian σε μια ακόμα μάχη, ο pathos gia ta temaxia έχει ανοίξει το μπλοκάκι και σημειώνει τα τεμάχια για το report του στο bourdela.tv και τέλος ο Borg. O Borg!!!!!!!! ωχ τρόμαξα άλλος είναι που του μοιάζει. Είπα και εγώ αρρώστησε και άφησε το πρώην παράρτημα της Συγγρού. Δυστυχώς το μαγαζί μοιάζει άδειο χωρίς το Vothro αλλά αυτός ελέω έρωτος μας έριξε μαύρη πέτρα. Σηκώνω το ποτήρι μου στον αέρα χωρίς να μιλήσω. Είναι συνθηματικό, όλοι το καταλαβαίνουν ότι εννοώ "Στην υγειά σας μάγκες, καλές μάχες σήμερα το βράδυ". Είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνεις στους αγαπητούς σου συντρόφους και άλλωστε τέτοιο ώρα όλοι μιλάνε και επικοινωνούνε με το βλέμμα, όλα τα υπόλοιπα είναι περισσές πολυλογίες. Καθώς η ώρα προχωράει και αυτό που έχω στο μυαλό μου, δε ξεκολλάει με τίποτα, διατάσω το γκαρσόνι να φέρει στο τραπέζι μου το κόλλημα μου. Αυτός κάνει αυτό που του ζήτησα και σε λίγο η γαζέλα που μου έχει αναστατώσει όσο καμία άλλη το τελευταίο μήνα έρχεται στο τραπέζι μου. Η πρώτη χαιρετούρα συνδυάσθηκε με δύο κεράσματα, με τις γνωστές συζητήσεις αερολογίες και τα πρώτα ερωτικά χαϊδέματα να περνάνε γρήγορα και να μπαίνουμε με συνοδεία του τρίτου ποτού στο ψητό. Γύρω στις 6.30 τα ξημερώματα και ενώ το μυαλό άρχιζε να μην είναι ξεκάθαρο ακολουθώ τη πόρτα της εξόδου και μπαίνω στο αυτοκίνητο. Στην απέναντι στάση κάποιοι περιμένουν το λεωφορείο για να πάνε στη δουλειά τους. Για μένα εκείνη τη στιγμή η νύχτα αρχίζει να έχει νόημα και προβλέπεται μεγάλη. Καλό σας βράδυ κύριοι, έχω δουλειά τώρα......................

Y.Γ. Η συγκεκριμένη ανάρτηση αποτέλεσε μια γλυκιά νοσταλγία του παρελθόντος, από την εποχή του blog vitsithegreekzorba και γράφτηκε κάτω από αυτή τη ψυχολογική φόρτιση. Στο μέλλον μπορεί να έχω και άλλες τέτοιες εσωτερικές αναζητήσεις, αλλά παραμένω κάθετος στη μη ενεργοποίηση του blog καθώς αυτό σε ανήκει σε μια άλλη, εξίσου ρομαντική για την οποία σίγουρα δε μετανιώνω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θεωρώ δεδομένο ότι οι φιλόξενες σελίδες του Pur, θα με αγκαλιάζουν όταν παθαίνω τέτοιες κρίσεις. Δικός σας Vitsi.